Το Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι Κέρκυρας καταγγέλλει την πρωτοφανή αντιδημοκρατική στα μεταπολιτευτικά χρονικά πράξη καθαίρεσης από το Υπουργείο Παιδείας τεσσάρων διευθυντριών και διευθυντών και υποδιευθυντριών Γυμνασίων και Λυκείων του νησιού μας λόγω της συμμετοχής τους σε απεργία – αποχή από την ατομική «αξιολόγηση», υπακούοντας στις αποφάσεις των σωματείων τους που είναι νόμιμα σε ισχύ, μία συμμετοχή που αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα. Η διαδικασία αυτή της «αξιολόγησης» χαρακτηρίζεται από αυθαιρεσία, αντιεπιστημονικότητα  και αποθέωση του ατομισμού σε έναν κατεξοχήν κοινωνικό χώρο, έναν οργανισμό όπως είναι το σχολείο και έχει ως τελικό στόχο την κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών, μαθητών και σχολείων αποθεώνοντας τον ταξικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Ας σημειωθεί πως η συγκεκριμένη «αξιολόγηση»-απορρύθμιση έχει καταγγελθεί όχι μόνον από τις συνδικαλιστικές ενώσεις των εκπαιδευτικών και γονέων αλλά και από πανεπιστημιακούς δασκάλους, ενώ παράλληλα δεν έχει δοθεί κανένας  οικονομικός απολογισμός του τι στοιχίζει στον Έλληνα φορολογούμενο και ποια είναι τα αποτελέσματά της. Το Υπουργείο επιλέγει, λοιπόν, την καταστολή και τον φόβο για τέτοιου είδους θέματα, ενώ θα περίμενε κανείς τον πρώτο λόγο να έχουν στο  δημόσιο διάλογο επιχειρήματα πειθούς για την  αποδοχή τους, έναν διάλογο βέβαια που δεν έγινε ποτέ. Γιατί άραγε;  

Το Εναλλακτικό Πολιτιστικό Εργαστήρι συγχαίρει για το ήθος και την αξιοπρέπεια τους εκπαιδευτικούς, που διδάσκουν με τη στάση τους, γιατί αντιστέκονται στην επιχείρηση διάλυσης του δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου. Γιατί πηγαίνουν κόντρα στο στενό προσωπικό συμφέρον τους, της διακράτησης της θέσης ευθύνης και των οικονομικών απολαβών και του κύρους που αυτή έχει,  μην επιλέγοντας τη σιωπή και την τυφλή υπακοή. Είναι εκπαιδευτικοί που με υπευθυνότητα και ζήλο κράτησαν ψηλά το έργο του δημόσιου σχολείου τους, όπως πολύ καλά γνωρίζει η σχολική κοινότητα των σχολείων τους, αλλά και οι προϊστάμενες αρχές τους. Είναι εκπαιδευτικοί  που έμειναν πιστοί στην αγάπη τους προς τους μαθητές τους και την υποχρέωση τους να προσφέρουν στη νέα γενιά όραμα, γνώσεις και δεξιότητες με δράσεις και προγράμματα ακόμη και πανελλήνιας εμβέλειας, πέρα από ωράρια και παρά τα οξυμένα προβλήματα στην Εκπαίδευση, λόγω της συνεχούς και εντεινόμενης υποχρηματοδότησης.

Ας αναρωτηθούμε όλες και όλοι τι είδους εκπαίδευση και κοινωνία προωθούν όσοι θέλουν εκπαιδευτικούς με σκυμμένο κεφάλι, φοβισμένα ανθρωπάκια που δεν κρίνουν όσα γίνονται και που απλά σιωπαίνουν.